O definiție pentru penuș
Explicative DEX
penuș1 sn [At: ANON. CAR. / Pl: ? / E: pană1 + -uș] 1-20 (Îvr; șhp) Penișoară (1-20).
Intrare: penuș
penuș substantiv neutru
substantiv neutru (N29) | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural | — | — | |
vocativ | singular | — | |
plural | — |
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)