2 definiții pentru pandant (s.n.)

Explicative DEX

pendant sn [At: DN2 / Pl: ~e / E: fr pendant] Obiect care formează împreună cu altul o pereche simetrică.

pandant sn [At: DEX2 / Pl: ~e / E: fr pendant] Obiect care formează, împreună cu altul, o pereche simetrică.

Intrare: pandant (s.n.)
pandant1 (s.n.) substantiv neutru
substantiv neutru (N1)
Surse flexiune: DOOM 3
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • pandant
  • pandantul
  • pandantu‑
plural
  • pandante
  • pandantele
genitiv-dativ singular
  • pandant
  • pandantului
plural
  • pandante
  • pandantelor
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N1)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • pendant
  • pendantul
  • pendantu‑
plural
  • pendante
  • pendantele
genitiv-dativ singular
  • pendant
  • pendantului
plural
  • pendante
  • pendantelor
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)