O definiție pentru năvălitură

Explicative DEX

năvălitu sf [At: CANTEMIR, HR. 415 / Pl: ~ri / E: năvăli + -tură] (Îvr) 1 Năvală (1). 2 (Mil) Atac. 3 (Mil) Invazie.

Intrare: năvălitură
năvălitură substantiv feminin
substantiv feminin (F43)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • năvălitu
  • năvălitura
plural
  • năvălituri
  • năvăliturile
genitiv-dativ singular
  • năvălituri
  • năvăliturii
plural
  • năvălituri
  • năvăliturilor
vocativ singular
plural