O definiție pentru iabangiu
Explicative DEX
iabangiu sm [At: DUMITRACHE , ap. ȘIO / Pl: ~ii / E: tc yabanği] (Tcî; rar) Străin.
Intrare: iabangiu
iabangiu substantiv masculin
| substantiv masculin (M69) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)