O definiție pentru gărdurel
Explicative DEX
gărdurel sn [At: HODOȘ, P. P. 115 / Pl: ~e / E: gard1 + -urel] (În poezia populară) 1-8 (Șhp) Gărduț (1-8).
Intrare: gărdurel
gărdurel substantiv neutru
| substantiv neutru (N1) Surse flexiune: DOR | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)