2 intrări

2 definiții

Explicative DEX

fenomenism sns [At: DN3 / E: fr phénoménisme] Fenomenalism.

fenomenalism sn [At: DA ms / Pl: ~e / E: rs феноменализм, cf fr phénoménisme] Concepție filozofică idealist-agnostică, după care omul poate cunoaște numai latura exterioară a fenomenelor, nu și esența lor.

Intrare: fenomenism
substantiv neutru (N29)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • fenomenism
  • fenomenismul
  • fenomenismu‑
plural
genitiv-dativ singular
  • fenomenism
  • fenomenismului
plural
vocativ singular
plural
Intrare: fenomenalism
substantiv neutru (N29)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • fenomenalism
  • fenomenalismul
  • fenomenalismu‑
plural
genitiv-dativ singular
  • fenomenalism
  • fenomenalismului
plural
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N29)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • fenomenism
  • fenomenismul
  • fenomenismu‑
plural
genitiv-dativ singular
  • fenomenism
  • fenomenismului
plural
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)