2 definiții pentru dezmeticiune
Explicative DEX
dezmeticiune sf [At: BIBLIA (1688), 146 2/12, cf TDRG / V: ~tec~ / Pl: ~ni / E: dezmetici + -iune] (Îvr) Dezmeticire (2).
dezmeteciune sf vz dezmeticiune
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
Intrare: dezmeticiune
dezmeticiune substantiv feminin
| substantiv feminin (F107) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
dezmeteciune substantiv feminin
| substantiv feminin (F107) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||