O definiție pentru desfătăciune
Explicative DEX
desfătăciune sf [At: HERODOT (1645), 58 / Pl: ~ni / E: desfăta + -ăciune] (Înv) 1 Petrecere. 2 (Pex) Desfrâu. 3 Distrare. 4 (Pex) Fermecare.
Intrare: desfătăciune
desfătăciune substantiv feminin
| substantiv feminin (F107) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||