Una definición por declic
Diccionarios de uso general
declic sn [At: ENC. TEHN. 187 / Pl: ~uri / E: fr déclic] Dispozitiv format dintr-o pârghie cu un cârlig la capăt, care permite eliberarea unei piese imobilizate în raport cu alta.
Entrada: declic
declic substantiv neutru
- silabación: de-clic
substantiv neutru (N24) Fuentes para la flexión: DOR | sin artículo | artículo def. | |
nominativo-acusativo | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitivo-dativo | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativo | singular | — | |
plural | — |
* elisiones y formas largas – (muestre)