O definiție pentru buntușnic

Explicative DEX

buntușnic sm [At: DDRF / Pl: ~ici / E: rs бунтушчик] (Rsm) Conjurat.

Intrare: buntușnic
substantiv masculin (M13)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • buntușnic
  • buntușnicul
  • buntușnicu‑
plural
  • buntușnici
  • buntușnicii
genitiv-dativ singular
  • buntușnic
  • buntușnicului
plural
  • buntușnici
  • buntușnicilor
vocativ singular
  • buntușnicule
  • buntușnice
plural
  • buntușnicilor
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)