2 definiții pentru hăndrălău

Explicative DEX

HĂNDRĂLĂU, hăndrălăi, s. m. (Depr.) Flăcău care umblă după fete. ◊ Expr. (Adverbial) A umbla hăndrălău = a umbla de colo până colo fără nicio treabă; a hoinări. [Var.: handralău s. m.] – Cf. magh. vándorló.

HANDRALĂU s. m. v. hăndrălău.

Intrare: hăndrălău
substantiv masculin (M69)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • hăndrălău
  • hăndrălăul
  • hăndrălău‑
plural
  • hăndrălăi
  • hăndrălăii
genitiv-dativ singular
  • hăndrălău
  • hăndrălăului
plural
  • hăndrălăi
  • hăndrălăilor
vocativ singular
  • hăndrălăule
plural
  • hăndrălăilor
substantiv masculin (M69)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • handralău
  • handralăul
  • handralău‑
plural
  • handralăi
  • handralăii
genitiv-dativ singular
  • handralău
  • handralăului
plural
  • handralăi
  • handralăilor
vocativ singular
  • handralăule
plural
  • handralăilor
hondrălău
Nu există informații despre paradigma acestui cuvânt.
handrălău
Nu există informații despre paradigma acestui cuvânt.
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)