3 definiții pentru belșug

Explicative DEX

BELȘUG, belșuguri, s. n. Cantitate îndestulătoare de bunuri (necesare traiului); abundență, bogăție, îmbelșugare. ◊ Loc. adv. Din belșug = în cantitate mare, din plin. [Var.: (reg.) bielșug, bilșug s. n.] – Din magh. böség.[1]

  1. etimonul corect ortografiat este bőség Ladislau Strifler

BIELȘUG s. n. v. belșug.

BILȘUG s. n. v. belșug.

Intrare: belșug
substantiv neutru (N24)
Surse flexiune: DOOM 3
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • belșug
  • belșugul
  • belșugu‑
plural
  • belșuguri
  • belșugurile
genitiv-dativ singular
  • belșug
  • belșugului
plural
  • belșuguri
  • belșugurilor
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • bielșug
  • bielșugul
  • bielșugu‑
plural
  • bielșuguri
  • bielșugurile
genitiv-dativ singular
  • bielșug
  • bielșugului
plural
  • bielșuguri
  • bielșugurilor
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • bevșug
  • bevșugul
plural
  • bevșuguri
  • bevșugurile
genitiv-dativ singular
  • bevșug
  • bevșugului
plural
  • bevșuguri
  • bevșugurilor
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • beușug
  • beușugul
plural
  • beușuguri
  • beușugurile
genitiv-dativ singular
  • beușug
  • beușugului
plural
  • beușuguri
  • beușugurilor
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • bevșag
  • bevșagul
plural
  • bevșaguri
  • bevșagurile
genitiv-dativ singular
  • bevșag
  • bevșagului
plural
  • bevșaguri
  • bevșagurilor
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • beușag
  • beușagul
plural
  • beușaguri
  • beușagurile
genitiv-dativ singular
  • beușag
  • beușagului
plural
  • beușaguri
  • beușagurilor
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • bilșug
  • bilșugul
  • bilșugu‑
plural
  • bilșuguri
  • bilșugurile
genitiv-dativ singular
  • bilșug
  • bilșugului
plural
  • bilșuguri
  • bilșugurilor
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • bișug
  • bișugul
plural
  • bișuguri
  • bișugurile
genitiv-dativ singular
  • bișug
  • bișugului
plural
  • bișuguri
  • bișugurilor
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • bișag
  • bișagul
plural
  • bișaguri
  • bișagurile
genitiv-dativ singular
  • bișag
  • bișagului
plural
  • bișaguri
  • bișagurilor
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • birșug
  • birșugul
plural
  • birșuguri
  • birșugurile
genitiv-dativ singular
  • birșug
  • birșugului
plural
  • birșuguri
  • birșugurilor
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • biușug
  • biușugul
plural
  • biușuguri
  • biușugurile
genitiv-dativ singular
  • biușug
  • biușugului
plural
  • biușuguri
  • biușugurilor
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • biușig
  • biușigul
plural
  • biușiguri
  • biușigurile
genitiv-dativ singular
  • biușig
  • biușigului
plural
  • biușiguri
  • biușigurilor
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • bivșug
  • bivșugul
plural
  • bivșuguri
  • bivșugurile
genitiv-dativ singular
  • bivșug
  • bivșugului
plural
  • bivșuguri
  • bivșugurilor
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • biușag
  • biușagul
plural
  • biușaguri
  • biușagurile
genitiv-dativ singular
  • biușag
  • biușagului
plural
  • biușaguri
  • biușagurilor
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • bivșag
  • bivșagul
plural
  • bivșaguri
  • bivșagurile
genitiv-dativ singular
  • bivșag
  • bivșagului
plural
  • bivșaguri
  • bivșagurilor
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)