3 intrări

2 definiții

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

BALMOȘ s. n. (Reg.) Mâncare ciobănească făcută din caș dulce de oaie, fiert în lapte (sau în unt) cu puțin mălai. [Var.: balmuș s. n.] – Cf. magh. bálmos.

Intrare: Balmoș
Balmoș nume propriu
nume propriu (I3)
  • Balmoș
Intrare: balmoș
balmoș2 (pl. -e) substantiv neutru
substantiv neutru (N1)
Surse flexiune: MDA2
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • balmoș
  • balmoșul
  • balmoșu‑
plural
  • balmoșe
  • balmoșele
genitiv-dativ singular
  • balmoș
  • balmoșului
plural
  • balmoșe
  • balmoșelor
vocativ singular
plural
balmoș1 (pl. -uri) substantiv neutru
substantiv neutru (N24)
Surse flexiune: Scriban, MDA2, DRAM 2015
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • balmoș
  • balmoșul
  • balmoșu‑
plural
  • balmoșuri
  • balmoșurile
genitiv-dativ singular
  • balmoș
  • balmoșului
plural
  • balmoșuri
  • balmoșurilor
vocativ singular
plural
balmuș1 (pl. -uri) substantiv neutru
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • balmuș
  • balmușul
  • balmușu‑
plural
  • balmușuri
  • balmușurile
genitiv-dativ singular
  • balmuș
  • balmușului
plural
  • balmușuri
  • balmușurilor
vocativ singular
plural
balmuș2 (pl. -e) substantiv neutru
substantiv neutru (N1)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • balmuș
  • balmușul
  • balmușu‑
plural
genitiv-dativ singular
  • balmuș
  • balmușului
plural
vocativ singular
plural
balmuj1 (pl. -uri) substantiv neutru
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • balmuj
  • balmujul
  • balmuju‑
plural
  • balmujuri
  • balmujurile
genitiv-dativ singular
  • balmuj
  • balmujului
plural
  • balmujuri
  • balmujurilor
vocativ singular
plural
balmuj2 (pl. -e) substantiv neutru
substantiv neutru (N1)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • balmuj
  • balmujul
  • balmuju‑
plural
  • balmuje
  • balmujele
genitiv-dativ singular
  • balmuj
  • balmujului
plural
  • balmuje
  • balmujelor
vocativ singular
plural
balmăș2 (pl. -e) substantiv neutru
substantiv neutru (N1)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • balmăș
  • balmășul
  • balmășu‑
plural
  • balmășe
  • balmășele
genitiv-dativ singular
  • balmăș
  • balmășului
plural
  • balmășe
  • balmășelor
vocativ singular
plural
balmăș1 (pl. -uri) substantiv neutru
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • balmăș
  • balmășul
  • balmășu‑
plural
  • balmășuri
  • balmășurile
genitiv-dativ singular
  • balmăș
  • balmășului
plural
  • balmășuri
  • balmășurilor
vocativ singular
plural
balmaș2 (pl. -e) substantiv neutru
substantiv neutru (N1)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • balmaș
  • balmașul
  • balmașu‑
plural
  • balmașe
  • balmașele
genitiv-dativ singular
  • balmaș
  • balmașului
plural
  • balmașe
  • balmașelor
vocativ singular
plural
balmaș1 (pl. -uri) substantiv neutru
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • balmaș
  • balmașul
  • balmașu‑
plural
  • balmașuri
  • balmașurile
genitiv-dativ singular
  • balmaș
  • balmașului
plural
  • balmașuri
  • balmașurilor
vocativ singular
plural
balmăj2 (pl. -e) substantiv neutru
substantiv neutru (N1)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • balmăj
  • balmăjul
  • balmăju‑
plural
  • balmăje
  • balmăjele
genitiv-dativ singular
  • balmăj
  • balmăjului
plural
  • balmăje
  • balmăjelor
vocativ singular
plural
balmăj1 (pl. -uri) substantiv neutru
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • balmăj
  • balmăjul
  • balmăju‑
plural
  • balmăjuri
  • balmăjurile
genitiv-dativ singular
  • balmăj
  • balmăjului
plural
  • balmăjuri
  • balmăjurilor
vocativ singular
plural
balmeș2 (pl. -e) substantiv neutru
substantiv neutru (N1)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • balmeș
  • balmeșul
  • balmeșu‑
plural
  • balmeșe
  • balmeșele
genitiv-dativ singular
  • balmeș
  • balmeșului
plural
  • balmeșe
  • balmeșelor
vocativ singular
plural
balmeș1 (pl. -uri) substantiv neutru
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • balmeș
  • balmeșul
  • balmeșu‑
plural
  • balmeșuri
  • balmeșurile
genitiv-dativ singular
  • balmeș
  • balmeșului
plural
  • balmeșuri
  • balmeșurilor
vocativ singular
plural
Intrare: balamiș-balmoș
substantiv neutru compus
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • balamiș-balmoș
  • balamiș-balmoș
plural
genitiv-dativ singular
  • balamiș-balmoș
  • balamiș-balmoș
plural
vocativ singular
plural
substantiv neutru compus
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • balamiș-balmuș
  • balamiș-balmuș
plural
genitiv-dativ singular
  • balamiș-balmuș
  • balamiș-balmuș
plural
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)