2 definiții pentru hamailâu
Etimologice
hamailîu (-îie), s. n. – Amuletă. Tc. hamaili (Șeineanu, III, 60). Sec. XIX, înv.
Regionalisme / arhaisme
hamailâu, hamailâuri, s.n. (înv.) talisman (împotriva deochiului sau vrajei), medalion.
- sursa: DAR (2002)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
Intrare: hamailâu
hamailâu substantiv neutru
| substantiv neutru (N52) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
hamailâu substantiv neutru
| substantiv neutru (N42) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)