4 definiții pentru blagocin
Explicative DEX
blagocin sm, a [At: V. A. URECHE, ap. TDRG / Pl: ~i / E: rs влагочин] 1-2 (Înv) Administrator bisericesc al unei plase Cf proistos.
‡BLAGOCIN sm. Trans. ⛪ Administrator bisericesc al unei plase [rus. blagočinnyj].
- sursa: CADE (1926-1931)
- adăugată de Onukka
- acțiuni
blagocín m. (rus. blago-činnyĭ, vsl. činĭnŭ). Vechĭ. Azĭ. pop. Proistos, preut maĭ mare peste o plasă.
- sursa: Scriban (1939)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
Regionalisme / arhaisme
blagocin, blagocini, s.m. (înv.) administrator.
- sursa: DAR (2002)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
Intrare: blagocin
blagocin substantiv masculin
substantiv masculin (M1) | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular | — | |
plural | — |
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)