2 definiții pentru împrotocolat

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

împrotocola vt [At: DA ms / Pzi: ~lez / E: ger Improtokollieren] (Trs; jur) A înscrie într-un protocol.

Dicționare specializate

Explică înțelesuri specializate ale cuvintelor.

împrotocola, împrotocolez, vb. I (reg., înv.) a înscrie, a înregistra, a transcrie (un protocol).

Intrare: împrotocolat
împrotocolat participiu
participiu (PT2)
masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • împrotocolat
  • ‑mprotocolat
  • împrotocolatul
  • împrotocolatu‑
  • ‑mprotocolatul
  • ‑mprotocolatu‑
  • împrotocola
  • ‑mprotocola
  • împrotocolata
  • ‑mprotocolata
plural
  • împrotocolați
  • ‑mprotocolați
  • împrotocolații
  • ‑mprotocolații
  • împrotocolate
  • ‑mprotocolate
  • împrotocolatele
  • ‑mprotocolatele
genitiv-dativ singular
  • împrotocolat
  • ‑mprotocolat
  • împrotocolatului
  • ‑mprotocolatului
  • împrotocolate
  • ‑mprotocolate
  • împrotocolatei
  • ‑mprotocolatei
plural
  • împrotocolați
  • ‑mprotocolați
  • împrotocolaților
  • ‑mprotocolaților
  • împrotocolate
  • ‑mprotocolate
  • împrotocolatelor
  • ‑mprotocolatelor
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)