O definiție pentru trufălire
Regionalisme / arhaisme
trufăli, trufălesc, vb. IV (reg.) a glumi.
Intrare: trufălire
trufălire infinitiv lung
| infinitiv lung (IL107) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||