O definiție pentru morfism (s.n.)

Ortografice DOOM

+morfism s. n., pl. morfisme

Intrare: morfism (s.n.)
morfism1 (s.n.) substantiv neutru
substantiv neutru (N1)
Surse flexiune: DOOM 3
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • morfism
  • morfismul
  • morfismu‑
plural
  • morfisme
  • morfismele
genitiv-dativ singular
  • morfism
  • morfismului
plural
  • morfisme
  • morfismelor
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)