O definiție pentru morfism (s.n.)
Ortografice DOOM
+morfism s. n., pl. morfisme
Intrare: morfism (s.n.)
morfism1 (s.n.) substantiv neutru
substantiv neutru (N1) Surse flexiune: DOOM 3 | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular | — | |
plural | — |
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)