O definiție pentru jidărire
Dicționare etimologice
Explică etimologiile cuvintelor sau familiilor de cuvinte.
JIDĂRI, jidăresc, vb. IV. (Var.) Ijderi. (cf. ijderi)
Intrare: jidărire
jidărire infinitiv lung
infinitiv lung (IL107) | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular | — | |
plural | — |