O definiție pentru cimpoi (vb.)

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

cimpoi2 [At: HEM II, 1524/37 / Pzi: ~esc / E: cimpoi1] 1 vt A cânta din cimpoi Si: a cimpoia. 2 vi A chiui. 3 vt A zice strigături la horă Si: a cimpoia.

Intrare: cimpoi (vb.)
verb (VT408)
infinitiv infinitiv lung participiu gerunziu imperativ pers. a II-a
(a)
  • cimpoi
  • cimpoire
  • cimpoit
  • cimpoitu‑
  • cimpoind
  • cimpoindu‑
singular plural
  • cimpoiește
  • cimpoiți
numărul persoana prezent conjunctiv prezent imperfect perfect simplu mai mult ca perfect
singular I (eu)
  • cimpoiesc
(să)
  • cimpoiesc
  • cimpoiam
  • cimpoii
  • cimpoisem
a II-a (tu)
  • cimpoiești
(să)
  • cimpoiești
  • cimpoiai
  • cimpoiși
  • cimpoiseși
a III-a (el, ea)
  • cimpoiește
(să)
  • cimpoiască
  • cimpoia
  • cimpoi
  • cimpoise
plural I (noi)
  • cimpoim
(să)
  • cimpoim
  • cimpoiam
  • cimpoirăm
  • cimpoiserăm
  • cimpoisem
a II-a (voi)
  • cimpoiți
(să)
  • cimpoiți
  • cimpoiați
  • cimpoirăți
  • cimpoiserăți
  • cimpoiseți
a III-a (ei, ele)
  • cimpoiesc
(să)
  • cimpoiască
  • cimpoiau
  • cimpoi
  • cimpoiseră
* formă nerecomandată sau greșită – (arată)
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)