2 definiții pentru chiruit
Explicative DEX
chiruit sn [At: HEM 1464 / Pl: ~uri / E: chirui] Aratul al doilea.
Regionalisme / arhaisme
chirui, chiruiesc, vb. IV (reg.) a ara a doua oară, a face ogor, a întoarce locul.
- sursa: DAR (2002)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
Intrare: chiruit
chiruit adjectiv
| adjectiv (A2) | masculin | feminin | |||
| nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
| plural |
|
|
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
| plural |
|
|
|
| |
| vocativ | singular | — | — | ||
| plural | — | — | |||
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)