O definiție pentru bădăduire

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

bădăduire sf [At: MDA / Pl: ~ri / V: bădădăire / E: bădădui] (Mol) 1 Hoinărire. 2 Bădădăire (2).

Intrare: bădăduire
bădăduire substantiv feminin
substantiv feminin (F107)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • bădăduire
  • bădăduirea
plural
  • bădăduiri
  • bădăduirile
genitiv-dativ singular
  • bădăduiri
  • bădăduirii
plural
  • bădăduiri
  • bădăduirilor
vocativ singular
plural