4 definiții pentru bontănit

Explicative DEX

bontănit, ~ă a [At: MDA ms / Pl: ~iți, ~e / E: bontăni] (Reg; d. obiecte de metal) Care este ciocănit2.

bontănit1 s.n. (reg.) Bontănire. • /v. bontăni.

bontănit2, -ă adj. (reg.; despre obiecte metalice) Care este ciocănit. • pl. -ți, -te. /v. bontăni.

Regionalisme / arhaisme

bontănit, -ă, bontăniți, -te, adj. (reg.) Ciocănit, lovit, bătut. – Din bontăni.

Intrare: bontănit
bontănit adjectiv
adjectiv (A2)
masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • bontănit
  • bontănitul
  • bontănitu‑
  • bontăni
  • bontănita
plural
  • bontăniți
  • bontăniții
  • bontănite
  • bontănitele
genitiv-dativ singular
  • bontănit
  • bontănitului
  • bontănite
  • bontănitei
plural
  • bontăniți
  • bontăniților
  • bontănite
  • bontănitelor
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)

Exemple de pronunție a termenului „bontănit

Visit YouGlish.com