4 definiții pentru blagocin

Explicative DEX

blagocin sm, a [At: V. A. URECHE, ap. TDRG / Pl: ~i / E: rs влагочин] 1-2 (Înv) Administrator bisericesc al unei plase Cf proistos.

BLAGOCIN sm. Trans. Administrator bisericesc al unei plase [rus. blagočinnyj].

blagocín m. (rus. blago-činnyĭ, vsl. činĭnŭ). Vechĭ. Azĭ. pop. Proistos, preut maĭ mare peste o plasă.

Regionalisme / arhaisme

blagocin, blagocini, s.m. (înv.) administrator.

Intrare: blagocin
substantiv masculin (M1)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • blagocin
  • blagocinul
  • blagocinu‑
plural
  • blagocini
  • blagocinii
genitiv-dativ singular
  • blagocin
  • blagocinului
plural
  • blagocini
  • blagocinilor
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)