2 definiții pentru beregătuire

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

beregătuire sf [At: V. ROM. mart.-apr. 1935, 57 / Pl: ~ri / E: beregătui] Sugrumare.

Dicționare relaționale

Indică relații între cuvinte (sinonime, antonime).

BEREGĂTUI vb. v. gâtui, strangula, sugruma.

Intrare: beregătuire
beregătuire substantiv feminin
substantiv feminin (F107)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • beregătuire
  • beregătuirea
plural
  • beregătuiri
  • beregătuirile
genitiv-dativ singular
  • beregătuiri
  • beregătuirii
plural
  • beregătuiri
  • beregătuirilor
vocativ singular
plural