2 definiții pentru Pantocrator
Dicționare morfologice
Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).
Pantocrator (Isus) s. propriu m.
*Pantocrator (nume dat lui Isus Hristos) (-to-cra-) s. propriu m.
- sursa: DOOM 2 (2005)
- adăugată de liastancu
- acțiuni
Intrare: Pantocrator
Pantocrator substantiv propriu masculin
substantiv propriu (SP001MS) | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | — |
|
plural | — | — | |
vocativ | singular | — | |
plural | — |