Definiția cu ID-ul 1329267:
Tezaur
MIROÁICĂ s. f. (Într-un descîntec) Ființă care deoache. V. m i r i ș, m i r i t u r ă. Cf. GR. S. VI, 143. - Pl.: miroaice. – Mira1 + suf. -oaică.
MIROÁICĂ s. f. (Într-un descîntec) Ființă care deoache. V. m i r i ș, m i r i t u r ă. Cf. GR. S. VI, 143. - Pl.: miroaice. – Mira1 + suf. -oaică.