O definiție pentru jintură
Regionalisme / arhaisme
jintură s.f. (reg.) V. jinteră.
Intrare: jintură
jintură substantiv feminin
| substantiv feminin (F43) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||