O definiție pentru cotigitură
Explicative DEX
cotigitură sn [At: DA / Pl: ~ri / E: cotigi + -tură] (Reg) 1-8 Cotire (7, 9-15). 9-14 Cotitură (19-24).
Intrare: cotigitură
cotigitură substantiv feminin
substantiv feminin (F43) | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular | — | |
plural | — |