O definiție pentru cotigitură

Explicative DEX

cotigitu sn [At: DA / Pl: ~ri / E: cotigi + -tură] (Reg) 1-8 Cotire (7, 9-15). 9-14 Cotitură (19-24).

Intrare: cotigitură
cotigitură substantiv feminin
substantiv feminin (F43)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • cotigitură
  • cotigitura
plural
  • cotigituri
  • cotigiturile
genitiv-dativ singular
  • cotigituri
  • cotigiturii
plural
  • cotigituri
  • cotigiturilor
vocativ singular
plural