2 definiții pentru condite

Dicționare etimologice

Explică etimologiile cuvintelor sau familiilor de cuvinte.

condite s. f. pl. – Bomboane, drajeuri. It. condito (DAR). Sec. XVIII, înv.Cf. conditor, s. m. (Trans., cofetar), s. n., din germ. Konditor; condiment, s. n., din fr. condiment.

Dicționare specializate

Explică înțelesuri specializate ale cuvintelor.

condite s.f. pl. (înv.) cofeturi, zaharicale.

Intrare: condite
substantiv feminin (F168)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
plural
  • condite
  • conditele
genitiv-dativ singular
plural
  • condite
  • conditelor
vocativ singular
plural