O definiție pentru cobâtură

Explicative DEX

cobâtură sf [At: DA ms / Pl: ~ri / E: nct] (Orn; Ban) Codobatură.

Intrare: cobâtură
cobâtură substantiv feminin
substantiv feminin (F43)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • cobâtură
  • cobâtura
plural
  • cobâturi
  • cobâturile
genitiv-dativ singular
  • cobâturi
  • cobâturii
plural
  • cobâturi
  • cobâturilor
vocativ singular
plural