2 definiții pentru ciobârlac
Explicative DEX
ciobârlac sn [At: I. CR. IV, 26 / Pl: ~aci / E: mg cseber, csöbör] (Reg) 1 Polonic. 2 Lingură mare.
Regionalisme / arhaisme
ciobârlac, ciobârlace, s.n. (reg.) lingură mare, polonic.
- sursa: DAR (2002)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
Intrare: ciobârlac
ciobârlac substantiv neutru
| substantiv neutru (N2) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)