5 definiții pentru artorisitor
Dicționare explicative
Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.
artorisitor, ~oare a [At: DA ms / V: -târdi-, -artiros-, -tur-, -tir- / Pl: ~i, ~oare / E: artorisi + -ăitor] Atârdisitor.
artârdisitor, ~oare a vz artorisitor
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
artirisitor, ~oare a vz artorisitor
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
artirositor, ~oare a vz artorisitor
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
arturisitor, ~oare a vz artorisitor
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
Intrare: artorisitor
artorisitor adjectiv
adjectiv (A66) | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
vocativ | singular | — | — | ||
plural | — | — |
artârdisitor adjectiv
adjectiv (A66) | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
vocativ | singular | — | — | ||
plural | — | — |
artirisitor adjectiv
adjectiv (A66) | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
vocativ | singular | — | — | ||
plural | — | — |
artirositor adjectiv
adjectiv (A66) | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
vocativ | singular | — | — | ||
plural | — | — |
arturisitor adjectiv
adjectiv (A66) | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
vocativ | singular | — | — | ||
plural | — | — |