3 intrări

10 definiții

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

amiezat1 sn [At: MDA ms / V: (rar) amezat1, (Trs) ~ezăzat1 / Pl: ~uri / E: amieza] 1-2 Amiezare (1-2).

amiezat2, ~ă a [At: MDA ms / V: (rar) amezat2, (Trs) amiezăzat2 / Pl: ~ați, ~e / E: amieza] 1 (Trs) Care prânzește Si: amiezit2 (1). 2 (Mol; d. vite) Care s-a odihnit la amiază Si: amiezit2 (2).

amieza [At: BARCIANU / V: (rar) ameza, (Trs) amiezăza (pzi: ~ăzesc)[1] / Pzi: ~zez / E: amiază] 1 vt (Trs; d. oameni) A prânzi. 2 vr (Mol; d. vite) A se odihni la amiază. Si: amiezire (2).

  1. Verbele terminate în -a nu formează prezentul indicativ în ~esc. — Ladislau Strifler

AMIEZI2 (-ezesc), AMIEZA (-ezez) vb. intr. Olten. Trans. 1 A lua masa de amiazi, a prînzi 2 Mold. (PAMF.) A se odihni la amiazi (vorb. despre vite).

Intrare: amiezat (adj.)
amiezat (adj.) adjectiv
adjectiv (A2)
masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • amiezat
  • amiezatul
  • amieza
  • amiezata
plural
  • amiezați
  • amiezații
  • amiezate
  • amiezatele
genitiv-dativ singular
  • amiezat
  • amiezatului
  • amiezate
  • amiezatei
plural
  • amiezați
  • amiezaților
  • amiezate
  • amiezatelor
vocativ singular
plural
amezat (adj.) adjectiv
adjectiv (A2)
masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • amezat
  • amezatul
  • ameza
  • amezata
plural
  • amezați
  • amezații
  • amezate
  • amezatele
genitiv-dativ singular
  • amezat
  • amezatului
  • amezate
  • amezatei
plural
  • amezați
  • amezaților
  • amezate
  • amezatelor
vocativ singular
plural
amiezăzat (adj.) adjectiv
adjectiv (A2)
masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • amiezăzat
  • amiezăzatul
  • amiezăza
  • amiezăzata
plural
  • amiezăzați
  • amiezăzații
  • amiezăzate
  • amiezăzatele
genitiv-dativ singular
  • amiezăzat
  • amiezăzatului
  • amiezăzate
  • amiezăzatei
plural
  • amiezăzați
  • amiezăzaților
  • amiezăzate
  • amiezăzatelor
vocativ singular
plural
Intrare: amiezat (s.n.)
amiezat (s.n.) substantiv neutru
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • amiezat
  • amiezatul
plural
  • amiezaturi
  • amiezaturile
genitiv-dativ singular
  • amiezat
  • amiezatului
plural
  • amiezaturi
  • amiezaturilor
vocativ singular
plural
amezat (s.n.) substantiv neutru
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • amezat
  • amezatul
plural
  • amezaturi
  • amezaturile
genitiv-dativ singular
  • amezat
  • amezatului
plural
  • amezaturi
  • amezaturilor
vocativ singular
plural
amiezăzat (s.n.) substantiv neutru
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • amiezăzat
  • amiezăzatul
plural
  • amiezăzaturi
  • amiezăzaturile
genitiv-dativ singular
  • amiezăzat
  • amiezăzatului
plural
  • amiezăzaturi
  • amiezăzaturilor
vocativ singular
plural
Intrare: amieza
verb (VT201)
infinitiv infinitiv lung participiu gerunziu imperativ pers. a II-a
(a)
  • amieza
  • amiezare
  • amiezat
  • amiezatu‑
  • amiezând
  • amiezându‑
singular plural
  • amiezea
  • amiezați
numărul persoana prezent conjunctiv prezent imperfect perfect simplu mai mult ca perfect
singular I (eu)
  • amiezez
(să)
  • amiezez
  • amiezam
  • amiezai
  • amiezasem
a II-a (tu)
  • amiezezi
(să)
  • amiezezi
  • amiezai
  • amiezași
  • amiezaseși
a III-a (el, ea)
  • amiezea
(să)
  • amiezeze
  • amieza
  • amieză
  • amiezase
plural I (noi)
  • amiezăm
(să)
  • amiezăm
  • amiezam
  • amiezarăm
  • amiezaserăm
  • amiezasem
a II-a (voi)
  • amiezați
(să)
  • amiezați
  • amiezați
  • amiezarăți
  • amiezaserăți
  • amiezaseți
a III-a (ei, ele)
  • amiezea
(să)
  • amiezeze
  • amiezau
  • amieza
  • amiezaseră
ameza
Nu există informații despre paradigma acestui cuvânt.
amiezăza
Nu există informații despre paradigma acestui cuvânt.
* formă nerecomandată sau greșită – (arată)
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)