O definiție pentru întristăciune

Explicative DEX

întristăciune sf [At: BIBLIA (1688), ap. DA ms / Pl: ~ni / E: întrista + -(ă)ciune] (Înv) Tristețe.

Intrare: întristăciune
întristăciune substantiv feminin
substantiv feminin (F107)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • întristăciune
  • ‑ntristăciune
  • întristăciunea
  • ‑ntristăciunea
plural
genitiv-dativ singular
  • întristăciuni
  • ‑ntristăciuni
  • întristăciunii
  • ‑ntristăciunii
plural
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)