O definiție pentru întinăciune

Explicative DEX

întinăciune sf [At: ANTIM, P. 12 / Pl: ~ni / E: întina + -ăciune] 1 (Înv) Murdărie. 2 (Fig) Pângărire.

Intrare: întinăciune
întinăciune substantiv feminin
substantiv feminin (F107)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • întinăciune
  • ‑ntinăciune
  • întinăciunea
  • ‑ntinăciunea
plural
genitiv-dativ singular
  • întinăciuni
  • ‑ntinăciuni
  • întinăciunii
  • ‑ntinăciunii
plural
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)
Exemple de pronunție a termenului „întinăciune” (1 clipuri)
Clipul 1 / 1