O definiție pentru tămăduință
Explicative DEX
tămăduință sf [At: DOSOFTEI, V. S. noiembrie 12673 / P: ~du~i~ / Pl: ~țe / E: tămădui + -ință] (Înv) Tămăduire (1).
Intrare: tămăduință
tămăduință substantiv feminin
| substantiv feminin (F1) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||