2 intrări

O definiție

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

tămâier [At: PITIȘ, ȘCH. 231 / Pl: ~e sn, ~i sm / E: tămâie + -ar] 1 sn Tămâierniță. 2 sm (Bot) Ienupăr (Juniperus communis).

Intrare: tămâier (bis.)
tămâier2 (pl. -e) substantiv neutru
substantiv neutru (N1)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • tămâier
  • tămâierul
  • tămâieru‑
plural
  • tămâiere
  • tămâierele
genitiv-dativ singular
  • tămâier
  • tămâierului
plural
  • tămâiere
  • tămâierelor
vocativ singular
plural
Intrare: tămâier (bot.)
tămâier1 (pl. -i) substantiv masculin
substantiv masculin (M1)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • tămâier
  • tămâierul
  • tămâieru‑
plural
  • tămâieri
  • tămâierii
genitiv-dativ singular
  • tămâier
  • tămâierului
plural
  • tămâieri
  • tămâierilor
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)