O definiție pentru troneci
Explicative DEX
troneci sn [At: TDRG / Pl: ~uri, ~ece / E: tron2 + -eci] (Reg) 1-2 (Șhp) Tronișor (1-2). 3 Sertar.
Intrare: troneci
troneci substantiv neutru
| substantiv neutru (N60) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
troneci substantiv neutru
| substantiv neutru (N58) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)