O definiție pentru tămădaș
Explicative DEX
tămădaș sn [At: CABA, SĂL. 101 / Pl: ? / E: mg támadás] (Reg) Proveniență.
Intrare: tămădaș
tămădaș substantiv neutru
| substantiv neutru (N24) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)