2 intrări

2 definiții

Explicative DEX

suscitare sf [At: ALEXI, W. / Pl: ~tări / E: suscita] (Liv) Provocare.

suscita vt [At: PROT-POP, N. D. / Pzi: suscit / E: fr susciter] (Liv; c.i. mai ales manifestări, atitudini, concepte etc. ale oamenilor) A provoca.

Intrare: suscitare
suscitare substantiv feminin
substantiv feminin (F113)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • suscitare
  • suscitarea
plural
  • suscitări
  • suscitările
genitiv-dativ singular
  • suscitări
  • suscitării
plural
  • suscitări
  • suscitărilor
vocativ singular
plural
Intrare: suscita
verb (VT3)
Surse flexiune: DOR
infinitiv infinitiv lung participiu gerunziu imperativ pers. a II-a
(a)
  • suscita
  • suscitare
  • suscitat
  • suscitatu‑
  • suscitând
  • suscitându‑
singular plural
  • susci
  • suscitați
numărul persoana prezent conjunctiv prezent imperfect perfect simplu mai mult ca perfect
singular I (eu)
  • suscit
(să)
  • suscit
  • suscitam
  • suscitai
  • suscitasem
a II-a (tu)
  • susciți
(să)
  • susciți
  • suscitai
  • suscitași
  • suscitaseși
a III-a (el, ea)
  • susci
(să)
  • suscite
  • suscita
  • suscită
  • suscitase
plural I (noi)
  • suscităm
(să)
  • suscităm
  • suscitam
  • suscitarăm
  • suscitaserăm
  • suscitasem
a II-a (voi)
  • suscitați
(să)
  • suscitați
  • suscitați
  • suscitarăți
  • suscitaserăți
  • suscitaseți
a III-a (ei, ele)
  • susci
(să)
  • suscite
  • suscitau
  • suscita
  • suscitaseră
* formă nerecomandată sau greșită – (arată)
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)