2 definiții pentru răpiciune
Explicative DEX
răpiciune1 sf [At: CORESI, EV. 122 / V: (reg) ~păc~ / Pl: ~ni / E: răpi2 + -ciune] 1 (Îvr) Răpire1 (2). 2 (Fig; ccr) Obiect luat cu forța. 3 (Mun) Om lacom Si: jăcman.
răpăciune sm vz răpiciune
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
Intrare: răpiciune
răpiciune substantiv feminin
| substantiv feminin (F107) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
răpăciune
Nu există informații despre paradigma acestui cuvânt.