O definiție pentru robiciune
Explicative DEX
robiciune sf [At: (a. 1790) BUL. COM. IST. V, 286 / Pl: -ni / E: robi + -ciune] 1 (Îvr) Robie (1). 2 (Îe) A face ~ unei țări A lua captivi dintr-o țară Si: a robi (1).
Intrare: robiciune
robiciune substantiv feminin
| substantiv feminin (F107) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural | — | — | |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural | — | — | |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||