O definiție pentru mâniecitură

Explicative DEX

mâniecitu sf [At: DOSOFTEI, ap. JAHRESBER. V, 115 / Pl: ~ri / E: cf mâniecie] (Îvr) Cuvânt injurios.

Intrare: mâniecitură
mâniecitură substantiv feminin
substantiv feminin (F43)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • mâniecitu
  • mâniecitura
plural
genitiv-dativ singular
  • mâniecituri
  • mânieciturii
plural
vocativ singular
plural