O definiție pentru miresmător
Explicative DEX
miresmător, ~oare a [At: GORJAN, H. II, 3/31 / Pl: ~i, ~oare / E: miresma + -(ă)tor] (Îvr) Miresmat.
Intrare: miresmător
miresmător adjectiv
| adjectiv (A66) | masculin | feminin | |||
| nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
| plural |
|
|
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
| plural |
|
|
|
| |
| vocativ | singular | — | — | ||
| plural | — | — | |||
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)