O definiție pentru mintuliță
Explicative DEX
mintuliță sf [At: TDRG 1222 / Pl: ~țe / E: minte + -uliță] 1-2 (Rar; șhp) Minte (1) (puțină) Si: (rar) mintuță (1-2).
Intrare: mintuliță
mintuliță substantiv feminin
| substantiv feminin (F1) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||