O definiție pentru harhăt
Dicționare explicative
Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.
harhăt sn [At: IORGA, C. I. II, 205 / Pl: ~e / E: fo] (Reg) 1 Zgomot produs de oameni vorbind deodată. 2 Țipete. 3 Ceartă zgomotoasă.
Intrare: harhăt
harhăt substantiv neutru
substantiv neutru (N1) Surse flexiune: DOR | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular | — | |
plural | — |
harcăt substantiv neutru
substantiv neutru (N1) | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular | — | |
plural | — |
harhat substantiv neutru
substantiv neutru (N1) | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular | — | |
plural | — |
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)