O definiție pentru fruntășime
Explicative DEX
fruntășime sf [At: SBIERA, F. S. 148 / Pl: ~mi / E: fruntaș + -ime] (Înv; nob) Elită.
Intrare: fruntășime
fruntășime substantiv feminin
| substantiv feminin (F107) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural | — | — | |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural | — | — | |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||