O definiție pentru covițăitură

Explicative DEX

covițăitu sf [At: N. REV. R. III, 410 / Pl: ~ri / E: covițăi + -tură] (Reg) Guițătură.

Intrare: covițăitură
covițăitură substantiv feminin
substantiv feminin (F43)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • covițăitu
  • covițăitura
plural
  • covițăituri
  • covițăiturile
genitiv-dativ singular
  • covițăituri
  • covițăiturii
plural
  • covițăituri
  • covițăiturilor
vocativ singular
plural