4 definiții pentru buruieniță
Explicative DEX
buruieniță sf [At: DA ms / V: ~ri~ / Pl: ~țe / E: buruiană + -iță] 1-2 (Șhp) Buruienuță (1-2).
burăniță sf vz buruieniță
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
bureniță sf vz buruieniță
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
buruniță sf vz buruieniță
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
Intrare: buruieniță
buruieniță substantiv feminin
| substantiv feminin (F1) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
burăniță substantiv feminin
| substantiv feminin (F1) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
bureniță substantiv feminin
| substantiv feminin (F1) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
buruniță substantiv feminin
| substantiv feminin (F1) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||